معمولترین روش اتصال اعضاء اصلی قاب‌بندی در سیستم‌های ساختمان سوله در شرایطی که پیوستگی ممانی (خمشی) مورد نظر می‌باشد روش اتصال پیچ یا جوش صفحه انتهایی است. برای تعیین ضخامت ضروری یک صفحه انتهایی روشهای بسیار زیادی وجود دارد. روش پیشنهادی در کتابچه دستی AISC در سال 1969 روشی است که همانند شیار T می‌باشد و در آن عمل اهرمی مورد توجه قرار می‌گیرد. این روش معمولاً نتیجه بسیار محافظ کارانه‌ای را بدنبال دارد. MBMA برای توصیه یک روش طراحی بسیار دقیقتر از سال 1972 به بعد همراه با AISCمسئولیت مشترک تحقیق در این زمینه را برعهده گرفته‌اند.

روش مذکور در سال 1978 بچاپ رسیده است. (مرجع B8.7) و با آزمایشات فیزیکی بسیار زیادی در حد گسترده‌ای تعدیل شده است. در ارتباط با تاثیرات سخت کننده‌ها (مرجع B8.4) و پیچ‌های چند ردیفه کارهای تکمیلی انجام گرفته است. در ویرایش نهم کتابچه دستی AISC(مرجع B8.16) این روش طراحی مورد بررسی قرار گرفته است.

از سال 1978 به بعد کار پیوسته و مستمری در دانشگاه اوکلاهما و دانشگاه ایالتی و موسسه پلی تکنیک ویرجینیا VT انجام گرفته است. تحقیقات مربوط به اتصالات سر به سر صفحۀ انتهائی در مراجع B8.17 تا B8.19 و B8.21 گزارش شده‌اند. اتصالات صفحۀ انتهائی جان به جان براساس گزارش مراجع B8.22  وB8.20 و B8.23 مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته‌اند. 

این مطالعات به روش‌های طراحی برای تعیین ضخامت صفحۀ انتهائی و اندازه پیچ برای اتصالات خاص صفحه انتهائی منجر شده‌اند. روش مذکور براساس روش اصلاحی «به منظور تعیین نیروی پیچ‌هایی که در عملکرد اهرمی به عنوان تابعی از سختی مؤثر صفحۀ انتهائی هستند» و یک تئوری خطی تسلیم برای تعیین ضخامت مورد نیاز صفحۀ انتهائی دارند بنا نهاده شده است.

از AISC یک چاپ تحت عنوان مجموعه‌های راهنمایی طراحی فولاد، شماره 16 در دسترس قرار دارد در این چاپ اتصالات پیچی صفحۀ انتهائی که مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند همراه با روشهای مناسب طراحی گردآوری شده‌اند. همچنین برای تعیین رضایت بخشی سختی پیچ در ارتباط با بارهای چرخه‌ای در بردارنده تاثیرات باد نیز مطالعاتی در دانشگاه ایالتی و موسسه پلی تکنیک ویرجینیا VT انجام گرفته است. نتیجه مطالعه مذکور (مرجع B8.24) این بوده است که سختی پیچ‌ها دارای مقاومت نهائی معادل با مقاومت پیچ‌های کاملاً سفت پس از بکارگیری بارهای چرخه‌ای است.

آخرین ویرایش مشخصات برای بکارگیری درزها یا اتصالات سازه‌ای ASTM A325 یا پیچ‌های A490 (مرجع B8.25) اخیراً بوسیله هیات مشاورۀ تحقیق در مورد ارتباطات سازه‌ای (RCSC) منتشر گردیده است. این ویرایش تاثیر حائز اهمیتی روی نصب پیچ‌ها در اغلب سیستم‌های ساختمان فلزی و سوله ها خواهد داشت. اتصالات با استفاده از پیچ‌های مقاومت بالای A325 در اغلب کاربردها با سفت کردن نهائی مجاز شناخته شده است. AISC تجدید نظرهای مشابهی روی آخرین مشخصات خود تحت عنوان بارها و فاکتور مقاومت طراحی برای ساختمان سازه های فولادی به منظور مجاز کردن استفاده بیشتر از مدل طراحی به روش مقاومت نهائی در پیچ‌ها به عمل آورده است (مرجع B8.27). یک نشریه فنی از MBMA (مرجع B8.58) در دسترس قرار دارد که در آن اطلاعات بیشتری در زمینه پذیرش استفاده از پیچ‌های مذکور برای سیستم‌های ساختمان فلزی ارائه گردیده است